Przywództwo symboliczne: między rządzeniem a reprezentacją. Amerykańska prezydentura końca XX wieku

We współczesnej demokracji natura władzy staje się coraz trudniejsza do uchwycenia. Konflikt polityczny często przypomina grę aktorów w ulicznym teatrze, w którym widzowie aktywnie uczestniczą w spektaklu. Metafory gry, sceny, suflerowania na stałe przeszły do języka polityki. „Walka” toczy się nie tylko o kształt praw i przywileje, alokację dóbr i wartości, ale też o aplauz, poparcie, uznanie, czyli o wyznaczniki władzy.
Współczesna gra polityczna charakteryzuje się tym, że podział między władzą, wpływem i autorytetem staje się coraz mniej jasny.  W epoce telewizji i marketingu politycznego wobec trudności z określeniem ram odpowiedzialności za czyny i słowa trudno jest oddzielić fakty od wyobrażeń.
Właśnie wyobrażenia i percepcja obywateli, częściej niż rzeczywiste dokonania polityków, stają się podstawą, na której opiera się współczesne przywództwo polityczne. Wymaga to częstszych odwołań do serc obywateli – do emocji, wartości, mitów i uprzedzeń – niż do ich zdolności racjonalnej kalkulacji. Władza staje się kategorią coraz bardziej symboliczną – a więc niematerialną – obraz i retoryka, a nie wymierne efekty legislacyjne, stanowią o jej sile.
Właśnie symbolicznym aspektom amerykańskiego przywództwa politycznego poświęca swoje rozważania autor niniejszej książki.