| ISBN | 978-83-64091-90-2 |
|---|---|
| Wydawca | Instytut Studiów Politycznych PAN |
| Rok wydania | 2017 |
| Typ oprawy | miękka |
| Liczba stron | 232 |
| Format | 210*150 mm |
| Język | polski |
| Miejsce wydania | Warszawa |
Strona główna/Książki/Historia
Rozliczanie totalitarnej przeszłości: zbrodnie, kolaboracja i symbole przeszłości
20,00 zł
Problemy rozliczania się ze „złą przeszłością”, w tym także z ludźmi za owo zło odpowiedzialnymi, oraz kwestiami pamięci (lub zapominania) o niej są jednym z ważniejszych zjawisk społecznych – przynajmniej w Europie – co najmniej od końca II wojny światowej. Badaniem tych zjawisk zajmuje się grupa historyków polskich i francuskich w ramach programu „Kara, pamięć, polityka: rozliczenia z przeszłością po II wojnie światowej”. Niniejszy tom – to kolejna publikacja wydana w ramach tego programu.
„Rozliczanie totalitarnej przeszłości: zbrodnie, kolaboracja i symbole przeszłości” /redakcja Andrzej Paczkowski
Książka „Rozliczanie totalitarnej przeszłości: zbrodnie, kolaboracja i symbole przeszłości” jest owocem prac prowadzonych w ramach projektu badawczego „Kara, pamięć i polityka: rozliczenia z przeszłością po II wojnie światowej”, którego celem jest analiza podobieństw i różnic w mechanizmach, formach i tempie rozliczeń prawnych, politycznych i symbolicznych. Problemy, które można określić jako konfrontację ze „złą przeszłością” (m.in. komunizmem i nazizmem) odgrywają istotną rolę w życiu publicznym wielu krajów.
Na niniejszy tom składają się cztery artykuły: dwa (Andrzeja Paczkowskiego i Pawła Machcewicza) poświęcone są rozliczaniu ze zbrodniami wojennymi i kolaboracją z Rzeszą Niemiecką w Izraelu (w tym wobec żydowskich kolaborantów) oraz w Związku Sowieckim. W tym drugim przypadku zasięg ilościowy rozliczeń był wyjątkowo duży, głównie z uwagi na stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Następne dwa (Bartłomieja Różyckiego i Amélie Zima) dotyczą zagadnień związanych z upamiętnianiem przeszłości w przestrzeni publicznej, która traktowana jest jako dogodne miejsce do uprawiania polityki historycznej i legitymizacji władzy. Oparte są głównie na przykładzie Hiszpanii od czasu zakończenia wojny domowej, aż po wciąż jeszcze trwające wysiłki wyparcia symboli frankistowskich.
