Iluzja demokracji bezpośredniej. Z doświadczeń transformacji ustrojowej w Polsce

Iluzja demokracji bezpośredniej. Z doświadczeń transformacji ustrojowej w Polsce

Książka „Iluzja demokracji bezpośredniej. Z doświadczeń transformacji ustrojowej w Polsce” jest oryginalnym i świetnie ugruntowanym empirycznie wkładem do akademickich, a także publicystycznych debat na temat stanu i przyszłości demokracji – debat niezwykle aktualnych w dobie triumfu populizmów i medialnych manipulacji. Sumuje i rozwija argumenty krytyczne wobec propozycji „demokracji bezpośredniej” – jej normatywnej zgodności z wartościami demokratycznymi, efektywności i praktycznej stosowalności. W tej perspektywie szczegółowo analizowane są polskie reformy polityczno-prawne po 1989 roku, które miały na celu wprowadzenie elementów demokracji bezpośredniej do polskiego systemu politycznego i porządku konstytucyjnego. Przedstawienie szczegółów transformacyjnych debat i reform jest ważne i unikalne w literaturze politycznej. [prof. Jan Pakulski, Tasmania University, Australia, Collegium Civitas, Warszawa]

W książce można wyodrębnić trzy warstwa rozważań. Autorki przedstawiają: 1) genezę obowiązujących form demokracji bezpośredniej (ujmując sprawę z szerszej perspektywy, genezę obecnego modelu demokracji); 2) syntezę aktualnie obowiązujących podstaw prawnych demokracji bezpośredniej; 3) zwięzły opis praktyki politycznej w zakresie instytucji demokracji bezpośredniej. Wszystkie warstwy rozważań dotyczą 30 lat, czyli okresu 1989-2019. Dotychczas nie publikowano monografii, która omawiałaby genezę, podstawy prawne i praktykę wszystkich form demokracji bezpośredniej w Polsce na poziomie ogólnokrajowym. [dr hab. Marcin Rachwał, prof. UAM]