| ISBN | 978-83-xxxxx-xx-x |
|---|---|
| Wydawca | Instytut Studiów Politycznych PAN |
| Rok wydania | 2022 |
| Typ oprawy | twarda |
| Liczba stron | 370 |
| Format | 24*16,5 cm |
| Język | polski |
| Miejsce wydania | Warszawa |
Strona główna/Książki/Polityka
Kłopotliwy sojusznik? PRL i RP w politycznych strukturach Układu Warszawskiego w latach 1980-1991
32,00 zł
Dominacja ZSRR w bloku wschodnim i jego strukturach (Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej i Układ Warszawski) była oczywista. Warto mimo to zastanowić się, w jakim stopniu struktury Układu Warszawskiego były jedynie pasem transmisyjnym służącym Moskwie do przekazywania własnych decyzji poszczególnym krajom bloku, przy zachowaniu pozorów ich uczestniczenia w podejmowaniu tychże decyzji, a w jakim mogły być wykorzystane przez poszczególne kraje członkowskie do realizowania pewnych celów wynikających z ich indywidualnych interesów, w tym w polityce zagranicznej.
Celem niniejszej publikacji jest próba odpowiedzi na to pytanie na przykładzie Polski.
Kłopotliwy sojusznik? PRL i RP w politycznych strukturach Układu Warszawskiego w latach 1980-1991
Celem monografii „Kłopotliwy sojusznik? PRL i RP w politycznych strukturach Układu Warszawskiego w latach 1980-1991” jest ukazanie meandrów polityki PRL i RP w okresie zarysowującej się zmiany w stosunkach międzynarodowych w latach osiemdziesiątych i w okresie przełomu. Funkcjonowanie państwa polskiego – komunistycznego i państwa demokratyzującego się w strukturach bloku wschodniego. Był to czas budzący nadal sporo emocji ze względu na to, że UW podobnie jak NATO było organizacjami, których powstanie wynikało z zaostrzania się rywalizacji zimnowojennej, a w okresie transformacji ich istnienie, czy zasadność ich istnienia stawała pod znakiem zapytania.
W części opisowej pracy przybliżona została historia Układu Warszawskiego – w tym dokonujące się zmiany organizacyjne, dotyczące stosunku do problemów międzynarodowych.Zarysowano różne stanowiska w bloku wschodnim. W aneksie umieszczone dokumenty pokazujące sposób rozumowania członków UW, sposób widzenia wydarzeń, różnice zdań.
Praca jest efektem kwerend przeprowadzanych w trzech archiwach polskich: Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej – kolekcji materiałów Układu Warszawskiego, Gabinetu Ministra i Departamentu IV (akt wywiadu); Archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych – Departamentu I i Departamentu ds. Stosunków z ZSRR; Archiwum Akt Nowych – kolekcji Komitetu Centralnego Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (KC PZPR), zespołów Wydziału Zagranicznego i kancelarii I sekretarza Wojciecha Jaruzelskiego.
Autorka nie tylko publikuje dokumenty i przeprowadza analizę ich treści, ale bada ich formę. Wskazuje na zmiany w sposobie ich sporządzania. Dostrzega, że np. w latach sześćdziesiątych wiele zapisów ze spotkań politycznych i dyplomatycznych miało charakter stenograficzny, a od lat siedemdziesiątych notatki i sprawozdania przyjmowały formę omówień głosów padających w dyskusji.