ISBN | 978-83-63872-38-0, 978-83-65972-72-9 |
---|---|
Wydawca | Instytut Studiów Politycznych PAN, Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku |
Rok wydania | 2020 |
Typ oprawy | twarda |
Liczba stron | 781 |
Format | 240*175 mm |
Język | polski |
Miejsce wydania | Warszawa |
Numer wydania | Wydanie I |
Strona główna/Książki/Polityka
Odrodzenie Rzeczypospolitej w myśli politycznej Józefa Piłsudskiego 1918-1922. Część II : Sprawy zagraniczne
50,00 zł
Odrodzenie Rzeczypospolitej w myśli politycznej Józefa Piłsudskiego 1918-1922. Część II : Sprawy zagraniczne
Niniejsza praca „Odrodzenie Rzeczypospolitej w myśli politycznej Józefa Piłsudskiego 1918-1922. Część II : Sprawy zagraniczne” przedstawia podstawowe założenia myśli geopolitycznej Józefa Piłsudskiego oraz międzynarodowe uwarunkowania towarzyszące realizacji całościowego programu jego myśli.
Działania Józefa Piłsudskiego i jego obozu politycznego, zwanego irredentystycznym (niepodległościowym), prowadzone podczas Wielkiej Wojny w latach 1914-1918, doprowadziły do wywołania sprawy polskiej na arenie międzynarodowej i odbudowy państwa polskiego. Miały one wpływ nie tylko na „przyspieszenie procesu historycznego”, ale także odwrócenie jego biegu w stosunku do wydarzeń z przełomu XVIII i XIX wieku, prowadzących do upadku państwa. Odradzanie się Rzeczypospolitej w drugiej dekadzie XX wieku poczęło się toczyć w odwrotnym porządku, w odwrotnym kierunku w stosunku do sekwencji wydarzeń związanych z jej upadkiem i rozbiorami, gdy państwo polskie znikało sukcesywnie z mapy Europy. To, co obserwujemy od 1914 roku, poprzez akt 5 listopada 1916 roku, a szczególnie od jesieni 1918 – aż do 1922 roku, jest przeciwieństwem tamtego procesu, jest wyłanianiem się państwa z niebytu, jego jednoczeniem i wykreślaniem granic.
Myśl polityczna Józefa Piłsudskiego była konsekwencją zanegowania aksjomatu, że upadek Rzeczypospolitej jako państwa był czymś naturalnym, oczywistym w dziejach cywilizacji, podobnie jak upadały greckie państwa-miasta, jak upadł Rzym i Bizancjum, jak upadła Republika Wenecka i wiele innych regionalnych potęg. Wpisywała się w nurt wyznaczony przez treść Mazurka Dąbrowskiego, którego słowa nie tylko podkreślały wiarę w istnienie narodu bez państwa, ale też wskazywały narodowi drogę walki o przywrócenie własnego państwa. To właśnie na mocy starań Józefa Piłsudskiego Mazurek Dąbrowskiego – a nie żadna inna pieśń – został ustanowiony w 1927 roku hymnem narodowym (państwowym). Istotniejszy jest jednak fakt, że to idea odrodzenia państwa i jego racja stanu stanowiła podstawowy aksjomat myśli politycznej Komendanta.